غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام کشم
علی
شمشیری که بوی جهالت می داد ،بلند می شوند ،در اوج حماقت فرو می آید ،تا بشکافد فرق سری که عدالت است ،بزرگی و شرافت است.
وعلی این بزرگمرد تاریخ بشریت امشب چه آسوده خاطر است ،علی سالهای سال است آرزوی مرگ کرده است وامشب در یک جمله می گوید :به خدای کعبه رستگار شدم.
درد است!؟در اندک زمانی بعد از پیامبر برای تقرب به خدا شمشیر بر فرق علی کوفتن و به جنگ حسن وحسین رفتن .
علی از مردم زمانه خسته بود از روزی که محمد بر بستر خوابیده بود و قلم خواست تا بنویسد که امتش بعد از او گمراه نشوند.استغفر الله گفتند:محمد یاوه می گوید از روزی که محمد بار سفر بست وعلی مشغول کفن ودفن محمد است و در سقیفه جمع شده اند تا امیر انتخاب کنند
از روزی که بر در سرای فاطمه وعلی آمده اند تا علی و یارانش را برای بیعت به مسجد ببرند و فاطمه سخت غمین است
علی از ۲۵ سال سکوتش ،درد می کشد علی از جمل وصفین دردها بر دل دارد وبه خاطر وحدت امت اسلامی سکوت می کند.
علی از این سالها به استخوان در گلو و خار در چشم یاد می کند .
وامشب شب رستگاری علی است.
وهمه آنان که علی را خانه نشین کردند و خود موج سواری کردند و افسار حکومت اسلامی را به دست گرفتند نیک می دانستند که حق با علی است .
وامشب شبی سخت برای فرزندان علی است ،حسن وحسین،زینب،ام کلثوم ،عباس و.......
اشک بر چشمانشان وبغضی بر گلویشان .
کوفه که علی خون دلها از مردمش خورده بود غرق در ماتم است ودیری نمی پاید که باز همین مردم دوباره با حسن وحسین ساز بی وفایی کوک می کنند.
الهی ما را از پیروان راستین علی قرار بده.
