۲۳
تیر
دیده ها کور شده اند،
گوشها کر!
فریادها انگار خاموش اند وزبانها درکام!
شاید همه چیز را بازی کودکانه ای می داند،
غیبت پدر را
نبودن برادر و خواهر را
تخریب خانه ها را
آوارگی و در ماندگی مادر را!
امال گرسنگی را ،تشنگی را
چگونه تاب خواهد آورد،
به زودی خواهد دانست که پدر دیگر بر نخواهد گشت
از برادر و خواهر خبری نیست
به زودی خواهد دانست باید کنار بیاید با دنیای پر ازنیرنگ وفریب انسانها
با دنیای بی مهر و وفای آدمها
او خواهد آموخت
در این دنیا
نیرنگ وریا جای انسانیت را گرفته است،
او خواهد دانست دیگر به هیچ کس اعتماد نباید کرد
او مرگ انسانیت را باور خواهد کرد
او تمام باورهایش را از انسانیت در
ترور و انفجار و خشونت
