سالهای سال انتظار،تا چشمشان به حرم امن الهی روشن شود
انتظار به سر آمد ،پای در سرزمین وحی الهی نهادند، رفتند و عده ای را
باز چشم به راه خود گذاشتند،فرزندانی که منتظر تا فردایی که پدران به آرزو رسیده، به وطن بر گردند، درب و دیوار گل آراستند و خیر مقدم گفتند.
رمی جمرات ، سیل جمعیت ،همه یک دل ،آمده اند تا شیطان را از خود برانند ووحدت
مسلمین را فریاد کنند،
آمده اند تا در صحرای عرفات در صفا و مروه در طواف کعبه یکدلی رافریاد کنند ،وحدت را آرزو کنند
آمده اند تا فریاد کنند: بس کنید برادر کشی را ،دست بدارید از یمن و سوریه و عراق و ...
آمده اند تا بدعتها را محکوم کنند ترور و تروریسم را نیز هم.
آمده اند تا فریاد کنند اسیر دست شیطان نشوید.
اما افسوس و صد افسوس امروز آنها گرفتار بی تدبیری گروهی شده اند و پر وبال گشودند و به سوی خدای خویش رفتند ودر غم هجرانشان مسلمانان را در غمی بزرگ فرو بردند.
وافوس بمبها هنوز هم بر سر مردم می ریزد وخانه ها هنوزهم ویران می شود، مردان وزنان و کودکان ازترس شب را به بالین، آرامش ندارند و آوارگان مسلمان پشت مرزهای بیگانه آه حسرت سر می دهند و اشک وخون از چشمشان جاری است.
و افسوس که حج نماد وحدت مسلمین اینگونه می شود وصدافسوس که مسلمین در آتش جهالت عده ای از خدا بی خبر گرفتار شده اند .
صبر است مرا چاره هجران تو لیکن
چون صبر توان کرد که مقدور نماندست
