دلواپسم
ب
دلواپسم!
دلواپس اینکه نتوانیم به فرزندانمان بگوییم دروغ بداست،تهمت بد است ،افترا بد است!غیبت گناه است!
دلواپس اینکه آمار طلاق روز به روز افزون شود!دلواپسم جوانانمان در گیر اعتیاد و دود و سیگار و قلیان شوند!ودلواپسم کسی نپرسد و نگوید چرا؟!
دلواپسم در پاکدسترین دولتها خدایی ناکرده اختلاسی رخ داده باشد،دکلی گم شده باشد!دلواپسم که سالهای بعد دیگر آبی برای خوردن و کشاورزی کردن نمانده باشد!
اثری از دریاچه ارومیه نمانده باشد!طوفانهای شن سال به سال گسترده تر شوند!
دلواپسم امشب را سری گرسنه به بالین رفته باشد.
دلواپس اینکه فاصله هامان روز به روز بیشتر وبیشتر شود،مهر ومحبت کمتر وکمتر شود،بزرگان و پیران و پدران و مادران فراموش شوند.
خون شهدایمان به بوته فراموشی سپرده شود.
نگرانم از فرهنگ وتمدن کهن ایران چیزی نمانده باشد،
نگران اینکه از اخلاق ومعرفت اسلامی برایمان جز نام نمانده باشد.
بله برادر! اگر دلواپسی اینها را هم دریاب.