تهاجم فرهنگی
در سخنان علی(ع) بارها و بارها از بی ارزشی دنیا سخن به میان آمده است،ودر سخنان روزمره خود بارها و بارها گفته ایم و می گوییم :چه زود گذشت . آری این روایت زندگی ما انسانهاست که چند روزی را مهمان این دنیا هستیم.وچه شیرین به مزاقمان آمده است که حاضریم حق را ناحق کنیم برای چند صباح دنیا و آخرت خویش بفروشیم به دنیای دیگران.محمد حکومتی اسلامی تشکیل داد بر پایه مهر ورزی
عدالت ، حق و حقیقت و آزادی.در گفته هایمان انصاف را در نظر نداریم وهمیشه دنبال کسی می گردیم تا مقصر و گنه کارش جلوه دهیم و خود را بری از خطا و گناه جلوه دهیم.
سالهاست که مهر و تسبیح و قران هایمان وارداتی شده است ،چادرهای مشکی حجابمان از سرزمینهای دیگر می آید ،کافی است در خانه هایمان که چه عرض کنم در دستهایمان نگاه کنیم ،از گوشی و لوازم خانه و اسباب بازی کودکانمان همه و همه ساخت کشور دوست و برادر کمونیستمان چین می باشد ،ما چگونه به کودکانمان خواهیم آموخت تولید را. سرم درد می گیرد وقتی به مغازه ای وارد می شوم و
فروشنده می گوید بادام چینی بدهم یا ایرانی و درختان بادامی را می بینم که در جای جای کشورم گرفتار بی آبی و آفت شده اند.سرم درد می گیرد وقتی می خواهم گوشت یا مرغ بگیرم و می گویند ایرانی بدهم یا برزیلی و جوانان کشورم را می بینم که از بی کاری در کوچه و بازار پرسه می زنند و اگر به قلیان و اعتیاد گرفتار نشوند چشم چرانی و هرزگی را گرفتار خواهند شد و باید پولهای گزافی را صرف پلیسهای نامحسسوس کنیم تا ما را به بهشت ببرند.سرزمینی به این وسعت با این همه منابع واینهمه بی کاری. آنهایی که امروز اسلام را در خطر می بینند با بستن یک قرار داد آنروز کجا بودند که برای شمردن صلواتمان ،صلواتشمار،قران و مهر و تسبیح و.....وارد کردند.ما اشتباه کردیم ،اگر امروز قانون را زیر پا می گذاریم،اگر از شیشه ماشین زباله به خیابان وبه طبیعت می ریزم اگر از خط عابر پیاده عبور
نمی کنیم،اگر حجاب برایمان جذابیتی ندارد ،اگر کتاب نمی خوانیم،اگردروغ می گوییم،تهمت می زنیم،اگر رحم و مروت از میانمان رخت بر بسته ،و اگر دوست داشتن دیگران ساده گی است ،اگر کلاه سر دیگران گذاشتن زیرکی است،بدانید وبدانید یک جایی را اشتباه رفته ایم.باید فرهنگمان ساخته شود تا کشورمان ساخته شود.
